Je telefoon is bereikbaar met een telefoonnummer, je huis met een huisadres. Computers die via internet zijn verbonden, zijn bereikbaar via een ip-adres. IP staat voor Internet Protocol. Een IPv4-adres ziet er zo uit: 95.18.221.217. Om veel apparaten te verbinden met internet is IPv6 uitgevonden, dat ziet er zo uit: 2001:0db8:85a3:0000:0000:8a2e:0370:7334. Mensen typen zelden ip-adressen in, maar zodra je een website bezoekt, werken computers onder de motorkap met een ip-adres.
Iedere internetgebruiker is uiteindelijk klant bij een zogenaamde “aanbieder van openbare telecommunicatienetwerken en telecommunicatiediensten” – een internetprovider. Een internetprovider heeft de adresgegevens van haar internetgebruikers. Om de factuur voor de internetaansluiting op te sturen.
Telecom- en internetbedrijven moeten dagelijks persoonlijke gegevens die bij IP-adressen horen, beschikbaar stellen. Het Centraal Informatiepunt Onderzoek Telecommunicatie (CIOT) zorgt ervoor dat die informatie bij de opsporingsdiensten terecht komt voor het onderzoeken van misdrijven.
Er zijn websites die je aanbieden om een ip-adres om te zetten naar een geografische locatie. Vaak is dat de lokatie van het aansluitpunt van de internetprovider. De uiteindelijke internetgebruiker is verbonden met dat aansluitpunt, waarschijnlijk binnen een paar kilometer.
In geval van lastigvallen is het aansluitpunt van de internetprovider in de praktijk voor veel slachtoffers voldoende om te concluderen wie de dader is.
Zodra computers gegevens uitwisselen, hebben zij elkaars ip-adres nodig. Op internet gebruiken we vaak diensten van derden, zoals Facebook, Twitter, Marktplaats of Gmail. De uitwisseling van gegevens verloopt dan via die computers van derden, in plaats van rechtstreeks tussen verzender naar ontvanger.
Sommige e-maildiensten sturen het ip-adres van de oorspronkelijke verzender door met het bericht maar meestal vis je achter het net. De eigenaars van de computers van derden geven het ip-adres en gerelateerde informatie alleen af aan de politie in geval van een strafrechtelijk politieonderzoek. Uit de maatschappij horen wij dat het de politie vaak teveel moeite kost om de informatie bij derden op te vragen. Vandaar deze website.
Onderstaande informatie kun je meenemen naar de politie bij het doen van aangifte:
* Datum en tijd
* E-mail-, ip- en internet-adres (URL)
* Gebruikersnaam van betrokkenen
* Prints van chatlogs en e-mailberichten
* Schermafdrukken (via printscreen of maak een foto)
De aangifte is meestal het begin van een strafrechtelijk politieonderzoek.
Uit de maatschappij horen wij geluiden dat het teveel inspanning kost om op basis van deze informatie bij diensten van derden te onderzoeken wie de dader is. Met IP-valstrik achterhaal je daarom alvast zelf het IP-adres van de dader. De politie hoeft nu alleen nog maar binnen zes maanden aan te kloppen bij de internetprovider van de dader. We lezen graag je ervaringen met deze vervolgstappen!
Zodra een pagina door een ander IP-adres is bezocht, kun je deze betalen via de blauwe knop onderaan de pagina. Je kunt betalen via PayPal, iDEAL (Nederland) of Bancontact (België). In het betalingsscherm kies je onder “Selecteer land” voor “Alle” om alle betalingsopties in één keer weer te geven. Dit onthult PayPal als betaaloptie